خرابه ی شام

خسته از حالِ این روزهای شهر

خسته از مقاومت

خسته از صبوری

خسته از بغض های بی امان 

خسته از دوری و فراق

کاش همین نزدیکی ها سراغی بگیری از ما

هوایِ ماندن درمیانِ یک مشت جامانده 

خیلی خراب است

خراب تر از آنکه بشود شرحش داد.

کاش روزی در آغوشت جان دهم

ماندن بدونِ تو عینِ مردن است.

دلم یک دنیا خرابه ی شام است آقا.

با سربیا که ببینمت به چشم.

هوایِ جنون دارم

جنون.